Kiedy w 2010 roku stało się jasne, że walka Kratosa z panteonem greckich bogów dobiegła końca, wielu fanów serii God of War zaczęło domagać się od twórców cyklu zmiany otoczenia. Tego typu żądania nie były pozbawione podstaw. Zakończenie gry God of War III dość jasno sugerowało, że rzeźnik ze Sparty przetrwał batalię ze swoimi pobratymcami, a do ubicia czekała cała plejada bóstw nordyckich, egipskich czy choćby słowiańskich. Dziś wiemy już, że po dokonaniu bogobójstwa w Helladzie Kratos udał się do Skandynawii, gdzie znów wmieszał się w konflikt z równymi sobie istotami. Jak się jednak okazuje, Ultima Thule nie była pierwszym wyborem deweloperów i na początku produkcji gry God of War poważnie brano pod uwagę możliwość wyprawy bohatera nie na daleką północ, ale na południe.
Na początku dodatku Krew i wino do Wiedźmina 3, Geralt ma okazję zapoznać się z treścią wezwania, które księżna Touissant, Anna Henrietta, wystosowała do Białego Wilka. Wydaje się ono naprawdę nieźle napisane, przynajmniej do momentu, w którym zerkniemy na sam papier.
Choć szanse na to nie są duże, część z Was mogła zauważyć, że kozy w grze Assassin’s Creed III bardzo specyficznie reagują w sytuacji silnego stresu. Jeżeli Ratonhnhaké:ton wystrzeli z pistoletu w pobliżu którejś z nich, to ta padnie na ziemię jak sparaliżowana i dopiero po chwili spróbuje uciec w siną dal. Ruch ten wygląda tak nienaturalnie, że można wręcz podejrzewać buga, ale o żadnym błędzie tutaj nie ma mowy.
Days Gone może nie imponuje taką liczbą detali, jak gra Red Dead Redemption 2, ale trzeba uczciwie przyznać, że dzieło firmy Bend Studio ma jedną rzecz zrobioną lepiej niż ubiegłoroczny western. Mowa o zimie, a konkretnie o opadach śniegu, który w czasie rzeczywistym jest w stanie pokryć dowolny obszar hrabstwa.
Jeden z fanów gry Mordhau, która trafiła do sprzedaży pod koniec kwietnia bieżącego roku i aktualnie cieszy się ogromną popularnością na Steamie, odnaleźli w niej dość zaskakującego easter egga. Deweloperzy ze słoweńskiego studia Triternion uhonorowali w swoim debiutanckim dziele TotalBiscuita – bardzo popularnego brytyjskiego youtubera, który zmarł na raka w maju ubiegłego roku.
Pod koniec kwietnia na łamach serwisu Glassdoor pojawiła się anonimowa recenzja firmy Rockstar Games. Nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego, gdyby nie fakt, że w tekście jej autor użył akrostychu do zaszyfrowania nazw miast, które rzekomo mają się w tej odsłonie znaleźć.
Pracownicy studia Bend postanowili w dość niecodzienny sposób zamieścić dowody swojego istnienia w grze Days Gone. Amerykańscy deweloperzy wykorzystali w tym celu jeden z przerywników filmowych, który oglądamy pod koniec kampanii, w najbardziej wysuniętej na południe części Syfu (tym mianem bohaterowie określają świat zamieszkany przez świrusów, czyli ofiary epidemii wirusa zamieniającego ludzi w żądne krwi istoty).
Do gry Red Dead Redemption 2 będziemy wracać przez długie miesiące, bo ilość detali, smaczków i rozmaitych ciekawostek upchniętych w tym tytule jest wręcz zatrważająca. Kiedy wydaje się, że western firmy Rockstar Games nie ma już przed nami żadnych tajemnic, wciąż jesteśmy w stanie odkryć w nim zupełnie nowe rzeczy, nierzadko mocno zaskakujące. Tak jest i tym razem, ale zanim dokładnie powiemy o co chodzi, lojalnie ostrzegamy Was przed spojlerami związanymi ze zwieńczeniem fabuły w obu odsłonach serii. „Psujaki” te są naprawdę grube.
Pierwsza gra z serii BioShock udziela dość precyzyjnych wskazówek, pozwalających dokładnie określić położenie miasta Rapture na mapie świata. Najważniejszą z nich produkt studia Irrational Games podsuwa nam już w otwierającej zmagania introdukcji, choć akurat w tym momencie karty nie zostają jeszcze w pełni odkryte. Mowa oczywiście o scenie w samolocie, kiedy podróżujący nim Jack przelotnie rzuca okiem na tajemniczy prezent.
Mało kto pamięta, że oryginalny scenariusz pierwszego Wiedźmina został napisany przez Jacka Komudę i Macieja Jurowicza w 2002 roku. Twórcy „jedynki” nie wykorzystali go w całości, choć ewidentnie przypomnieli sobie o nim również lata później, kiedy projektowano trzecią odsłoną serii. Dowodem na to jest wątek polowań na czarownice, który pierwotnie miał pojawić się w pierwszym Wiedźminie.
