28 lutego 1999 roku oficjalnie zadebiutowała gra Heroes of Might and Magic III – zdaniem większości fanów tej serii, jej najlepsza odsłona. Przypadające dziś urodziny legendarnej „trójki” postanowiliśmy uczcić w nietypowy sposób. Zamiast szukać ciekawostek w samej grze, przyjrzymy się dla odmiany ideom przyświecającym deweloperom podczas prac nad tą produkcją, bo te mogą dla wielu z Was okazać się bardzo zaskakujące. W wielkim skrócie – poprawienie mechaniki rozgrywki wcale nie było tutaj priorytetem.
SKĄD TA DATA?
Wiele serwisów internetowych podaje, że Heroes of Might and Magic III zadebiutowało 3 marca, a nie 28 lutego. Informacja ta pochodzi z oficjalnego oświadczenia prasowego firmy 3DO, która została opublikowana właśnie 3 marca. Po pierwsze, wydawca dał w tym komunikacie znać, że gra jest już dostępna w sklepach, a nie, że gra jest od dziś dostępna. Po drugie, David Mullich twierdzi, że „trójka” miała premierę ostatniego dnia lutego 1999 roku. Z tym ostatnim twierdzeniem polemizować nie sposób, bo jego autor był reżyserem Hirołsów. Kto jak kto, ale to on powinien wiedzieć najlepiej.
O kulisach produkcji „trójki” opowiedział kilka lat temu David Mullich, niezbyt znany w tamtych czasach, ale za to doświadczony deweloper. Amerykanin został zwerbowany do zespołu po premierze drugiej odsłony serii i od razu otrzymał karkołomne zadanie wyreżyserowania sequela. Mullich spodobał się Tripowi Hawkinsowi (szefowi The 3DO Company), bo trafnie wskazał największy mankament gry Heroes of Might and Magic II. Pod względem rozgrywki wszystko było według niego w porządku, ale grafika mocno odstawała od ówczesnych standardów. „Dwójka” – jego zdaniem – już w dniu premiery wyglądała tak, jak pięcioletni produkt.
Podrasowanie oprawy wizualnej stało się głównym motorem napędowym produkcji gry Heroes of Might and Magic III. Mullich zaczął więc pracę od wytypowania nowego lidera pionu grafików, którym ostatecznie okazała się Phylean Sykes. O skali przedsięwzięcia stanowi fakt, że świeżo mianowana szefowa miała zarządzać aż osiemnastoosobowym zespołem artystów. Przerysowano absolutnie wszystko i dodano wiele nowych ilustracji, dzięki czemu „trójka” prezentowała się nie tylko świeżo, ale też bardziej realistycznie. Mullich wspominał, że w sumie przygotowano ponad dziesięć tysięcy obrazków, czyli dużo, dużo więcej niż w przypadku poprzednika. Głównymi inspiracjami były prace Borisa Vallejo, Roweny Morrill i Larry’ego Elmore’a, którzy byli specjalistami w gatunku określanym przez reżysera jako „extreme fantasy”.
Mullich zbudował też od podstaw zespół programistów, bo jedynym człowiekiem w ekipie, który pracował przy wcześniejszej odsłonie serii, był George Ruof. Od razu podjęto decyzję o wykorzystaniu tego samego silnika, ale dokonano w nim ogromnej liczby zmian. Dodano m.in. funkcje, bez których Hirołsy obejść się dziś nie mogą, np. możliwość usprawniania jednostek. Ostatecznie team programistów powiększył się do sześciu osób, co dość jasno pokazuje, że bardziej potrzebnym aspektem gry dla jej wydawcy była grafika.
Udział twórcy serii Heroes of Might and Magic był zdecydowanie mniejszy niż zwykle, ale również dość istotny. Jon van Caneghem zajął się balansowaniem jednostek wspólnie z Gregiem Fultonem. Zanim ich ustalenia zostały zaimplementowane w grze, to wcześniej przeprowadzono drobiazgowe testy w arkuszu kalkulacyjnym. Przypominamy, że w Hirołsach każda jednostka jest praktycznie inna, więc musiano włożyć w ten proces sporo wysiłku. Ostatecznie udało się jednak wypracować model, który z powodzeniem sprawdził się w pełnej wersji produkcji.
Mullich wspomina, że pracując w New World Computing czuł się jak „w dobrze naoliwionej maszynie”. Być może dlatego udało się dowieźć gotowe dzieło w założonym wcześniej terminie. Heroes of Might and Magic III powstało dokładnie w czternaście miesięcy, co niewątpliwie można uznać za ogromny wyczyn. Reszta to już historia, którą doskonale znacie.
Loading ...